Państwowy Dom Specjalny dla Dzieci w Goślicach powstał w grudniu 1958 roku. Przed jego powstaniem istniał w Goślicach Zakład Specjalny dla Psychicznie Chorych Chroników. Dom w Goślicach mieścił się w zabytkowym dworku szlacheckim pobudowanym w XVIII wieku.
Przy Domu działało gospodarstwo pomocnicze o charakterze rolnym o powierzchni 48 hektarów. Pierwszym Kierownikiem Państwowego Domu Specjalnego dla Dzieci w Goślicach była Pani Bronisława Werpachowska.
Warunki, w jakich rozpoczynano wówczas pracę z dziećmi były bardzo trudne, głównie spowodowane brakiem odpowiednio przygotowanego do tej pracy personelu a także brakiem doświadczenia w tej dziedzinie. Trudności te jednak z czasem stopniowo przełamywano. W roku 1962 dochodzi do zmiany Kierownika. Nowym Kierownikiem Państwowego Domu Specjalnego dla Dzieci w Goślicach zostaje Pan Leszek Mikołajewski.
W latach 1958-1965 Dom był przeznaczony wyłącznie dla dziewcząt, których w roku 1965 było łącznie 104. Jesienią 1965 roku podjęto decyzję o utworzeniu w Goślicach Domu koedukacyjnego. We wrześniu 1965 roku dochodzi do kolejnej zmiany w kierownictwie Domu. Pan Leszek Mikołajewski zostaje na stanowisku Kierownika, natomiast Dyrektorem Państwowego Domu Specjalnego dla Dzieci w Goślicach zostaje Pan Wojciech Chmielecki. Zmiana charakteru Domu na koedukacyjny była powodem do wprowadzenia zmian w organizacji i metodach pracy wychowawczej. Po zakończeniu remontu budynku głównego w 1965 roku uruchomiona zostaje jedna klasa szkolna, do której uczęszczało 16 dziewcząt i 10 chłopców. W roku 1966 powstaje również przedszkole w budynku głównym, do którego uczęszczają dzieci ze wszystkich grup, które nie odpowiadały poziomem intelektualnym poziomowi szkoły. Ogromnym wsparciem dla działań podejmowanych przez Dom była powołana w 1966 roku Rada Społeczna, w skład której weszli przedstawiciele Domu oraz przedstawiciele zakładów pracy działających w Płocku i okolicznych miastach m.in. FMŻ z Płocka, Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysłowego „Petrobudowa.
Dom wprowadza również szereg zajęć dla dzieci. W roku 1967 powstaje drużyna harcerska „Nieprzetartego Szlaku” a w roku 1968 zespół taneczno-muzyczny „Mazowieckie Modraczki”, prowadzony osobiście przez ówczesnego Dyrektora Domu- Wojciecha Chmieleckiego. Mieszkańcy Domu zaczynają wyjeżdżać na obozy harcerskie, występy artystyczne, obozy wypoczynkowo-rekreacyjne.
W strukturze zatrudnienia znaczącą grupę pracowników w dziale opiekuńczo-terapeutycznym stanowiły siostry zakonne ze zgromadzenia „Pasjonistek”. Długoletnimi nauczycielami i wychowawcami były: siostra Klemensa, siostra Lilioza i siostra Włodzimiera.
W latach 1977-1983 funkcje dyrektora sprawowali kolejno: Pan Jerzy Zuchowicz, Pan Kazimierz Ruzgis, Pan Janusz Makarewicz, Pani Jolanta Burdyńska. W/w dyrektorzy podtrzymywali bieżącą działalność placówki w zakresie zaspakajania podstawowych potrzeb Mieszkańców Domu.
Po tym okresie znów następują intensywne zmiany zarówno w zakresie otoczenia jak i organizacji życia Mieszkańców i struktury zatrudnienia personelu. Z dniem 1 lutego 1983 roku stanowisko dyrektora obejmuje Pani Halina Mackiewicz.
Za jej kadencji powstały: 2 budynki mieszkalne tj. „Szkoła Życia” i budynek „Mikołajki”, dokonano generalnych remontów i modernizacji w zakresie przystosowania budynków mieszkalnych do potrzeb osób niepełnosprawnych. W wyniku tej modernizacji zwiększona została liczba miejsc etatowych ze 123 na 150. Dokonano także generalnych remontów i modernizacji budynku „Kuchnia” z pomieszczeniami administracyjnymi i budynku „Pralnia” z pomieszczeniami terapeutycznymi. W zakresie prowadzenia procesu rewalidacyjno-terapeutycznego i opiekuńczego wprowadzono metodę pracy w gruporodzinkach, normalizację życia Mieszkańców. W procesie terapeutycznym zaczęto stosować metody z zakresu arteterapii, muzykoterapii, hipoterapii, hydroterapii. W procesie uspołecznienia naukę życia poza Domem. Opracowano i włączono do programu pracy Domu proces usamodzielnienia Mieszkańców na miarę ich możliwości. W tym okresie nastąpiły zmiany w relacjach społecznych. Dom stał się otwartą placówką, nawiązały się więzi przyjaźni Mieszkańców Domu z mieszkańcami wsi Goślice.
Państwowy Dom Pomocy Społecznej w Goślicach funkcjonował do 31 grudnia 1998roku, natomiast z dniem 1 stycznia 1999 roku staje się jednostką organizacyjna Powiatu Płockiego i otrzymuje nazwę Dom Pomocy Społecznej w Goślicach, który przeznaczony jest dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie.
W styczniu 2000 roku powstała na terenie Domu Szkoła Specjalna przekształcona w 2002 roku w Zespół Szkół Specjalnych, w skład którego wchodzą Szkoła Podstawowa Specjalna, Specjalne Gimnazjum oraz Szkoła Specjalna Przysposabiająca do Pracy.
Od 1 listopada 2006 roku Dyrektorem Domu Pomocy Społecznej w Goślicach zostaje Pan Marek Kubasik.
W latach 2011-2016 funkcje dyrektora Domu sprawowali kolejno: Sylwia Stanisławska, Małgorzata Lewandowska oraz Jolanta Łęcka.
W 2016 roku przeprowadzono reorganizację Domu. Od lutego 2017 r. liczba miejsc statutowych Domu została zmniejszona ze 147 na 131. Ponownie nastąpiła zmiana kierownictwa placówki. Od grudnia 2016 r. obowiązki Dyrektora Domu pełnił Pan Mariusz Chyliński. Obecnie Dyrektorem Domu jest Pani Małgorzata Klekowicka. Dom świadczy usługi bytowe, pielęgnacyjne, wspomagające i edukacyjne. W celu usamodzielniania Mieszkańców Dom podejmuje różnorakie działania. Od lutego 2017 r. 12 Mieszkańców Domu uczestniczy w zajęciach w Warsztatach Terapii Zajęciowej prowadzonych przez Fundację Panaceum w Machcinie. Dzieci w wieku szkolnym objęte są obowiązkiem szkolnym i obowiązkiem nauki, a realizują je w Zespole Szkół Specjalnych w Goślicach.
Na terenie Domu znajduje się kaplica, której powstanie prawdopodobnie przypada na rok 1958 tj. rok kiedy powstał Państwowy Dom Specjalny dla Dzieci. Kaplicą zajmowały się Siostry Zakonne ze Zgromadzenia Sióstr Pasjonistek. Przez wiele lat, bo aż do 2017 roku Kaplica mieściła się w XVIII wiecznym neobarokowym dworku „Pałacu” -budynku mieszkalnym Domu. Kapelanem był Ks. Kan. Henryk Maliński. W 2016 roku postanowiono przenieść Kaplicę do oddzielnego budynku, by ułatwić niepełnosprawnym Mieszkańcom dostęp do niej. Wcześniejsza lokalizacja uniemożliwiała osobom poruszającym się na wózkach uczestnictwo w nabożeństwach. Na nowe miejsce wyznaczono wolnostojący budynek, nieużywany od lat, znajdujący się pięknym otoczeniu drzew i stawów. W kwietniu 2017 roku podczas nabożeństwa Drogi Krzyżowej w Domu Pomocy Społecznej w Goślicach Jego Ekscelencja Biskup Płocki Piotr Libera dokonał wyświęcenia Kaplicy oraz przekazania relikwii św. Jana Pawła II (fragment szaty).
1 września 2018 roku Dom obchodził Jubileusz 60-lecia. Podczas uroczystości Dom Pomocy Społecznej w Goślicach został wyróżniony przez Marszałka Województwa Mazowieckiego Adama Struzika Medalem Pamiątkowym PRO MAZOVIA za wybitne zasługi oraz całokształt działalności na rzecz Województwa Mazowieckiego, a pracownicy Domu za oddaną pracę na rzecz osób niepełnosprawnych medalem „ Zasłużony dla Powiatu Płockiego”, które w imieniu Kapituły Medalu wręczył Starosta Płocki Mariusz Bieniek.
